آیا برای برنامه نویس شدن باید دانشگاه برم؟
نه، برای برنامهنویس شدن شما نیازی به حضور در دانشگاه ندارید. در حقیقت، بسیاری از برنامهنویسان حرفهای و موفق در حوزه برنامهنویسی بدون حضور در دانشگاه یادگیری کردهاند. برنامهنویسی یک مهارت عملی است که میتوانید آن را به صورت خودآموز یا با استفاده از منابع آموزشی آنلاین یاد بگیرید.
برنامهنویسی اغلب به عنوان یک مسیر حرفهای باز و بدون محدودیتهای قطعی در مورد تحصیلات درجه دوم در نظر گرفته میشود. در عوض، تمرکز بر تواناییها و مهارتهای عملی در برنامهنویسی، ایجاد پروژههای عملی، حل مسائل و یادگیری مداوم است.
اگر علاقهمند به برنامهنویسی هستید، میتوانید با شروع از منابع آموزشی آنلاین، دورههای آموزشی، کتابها و منابع مرجع آنلاین، به صورت خودآموز شروع کنید. همچنین، شرکت در جامعههای برنامهنویسی، کارگاهها و پروژههای عملی نیز میتواند به شما در یادگیری و ارتقای مهارتهایتان کمک کند.
به طور کلی، برای برنامهنویس شدن، لازم است تمرکز بر یادگیری عملی و تمرین مداوم باشد. تجربه عملی و پروژههای عملیاتی میتوانند به شما در ارتقای مهارتهایتان کمک کنند.
حالا چرا دانشگاه افراد رو به یک برنامه نویس متخصص تبدیل نمی کند؟
درست است که دانشگاهها عموماً تمرکز خود را بر روی آموزش و ارائه تحصیلات عالی در رشتههای مختلف میگذارند و به صورت مستقیم افراد را برنامهنویس نمیکنند. اما این موضوع به چند علت برمیگردد
۱. هدف اصلی دانشگاهها: هدف اصلی دانشگاهها ارائه تحصیلات عالی در زمینههای مختلف است. آنها تلاش میکنند دانشجویان را در زمینه تئوری و علمی رشتههای مختلف آموزش دهند تا بتوانند پایههای قوی درک و فهم داشته باشند. برنامهنویسی نیز یکی از مهارتها و حوزههای مورد نیاز در صنعت فناوری اطلاعات است و دانشگاهها عموماً در تربیت متخصصان در این زمینه تمرکز بیشتری ندارند.
۲. تغییرات سریع در صنعت فناوری: صنعت فناوری اطلاعات به سرعت تغییر میکند و فناوریها و زبانهای برنامهنویسی جدید به سرعت رونق میگیرند. به همین دلیل، دانشگاهها نمیتوانند به همه جزئیات و جدیدترین تکنولوژیها تمرکز کنند. در حقیقت، مطالعه و فعالیت در حوزه برنامهنویسی بیشتر در دست متخصصان و افراد علاقهمند به خودآموزی و آموزش آنلاین قرار دارد.
۳. گستردگی حوزه برنامهنویسی: برنامهنویسی یک حوزه بسیار گسترده است و میتوان در بسیاری از زمینهها و تخصصها از آن استفاده کرد. دان
شگاهها تمرکز خود را بر تأمین پایههای علمی و آموزشی متفاوت میکنند و تخصصهای دیگر را نیز در نظر میگیرند. بنابراین، آموزش کلی و تخصصی در برنامهنویسی در دانشگاهها نمیتواند به صورت جامع و جامعهپذیر باشد.
۴. نیاز به تجربه عملی: برای تبدیل شدن به برنامهنویس حرفهای، نیاز به تجربه عملی و پروژههای عملیاتی است. این تجربه عموماً در صنعت به دست میآید و در دانشگاهها به اندازه کافی ارائه نمیشود.
از اینرو، در حالی که دانشگاهها میتوانند اصول و مفاهیم برنامهنویسی را آموزش دهند، تمرکز اصلی آنها بر تأمین تحصیلات عالی در زمینههای دیگر است.
۵. نیاز به مهارتهای فنی متعدد: برنامهنویسی نیازمند مهارتهای فنی متنوعی است که شامل زبانهای برنامهنویسی، پایگاهداده، شبکهها، امنیت و غیره میشود. دانشگاهها عموماً در حوزههای عمومیتر تمرکز دارند و نمیتوانند تمامی این مهارتها را به طور جامع آموزش دهند.
۶. تغییرات نیازهای صنعتی: نیازهای صنعتی در حوزه برنامهنویسی ممکن است با گذر زمان تغییر کنند. زبانها، فریمورکها و تکنولوژیهای جدید ممکن است ظرف چند سال تغییر کنند و در دانشگاهها نمیتوانند به سرعت با این تغییرات همراهی کنند.
۷. محدودیت زمانی: دورههای تحصیلی در دانشگاهها معمولاً به مدت محدودی ارائه میشوند و دانشجویان باید در طی این دوره آموزشی موارد مختلفی را فرا بگیرند. در نتیجه، نمیتوانند به صورت جامع و تخصصی در حوزه برنامهنویسی فعالیت کنند.
۸. فرهنگ کارآفرینی و استارتاپی: در عصر فعلی، بسیاری از افراد تمایل دارند کارآفرینی و استارتاپها را تجربه کنند و خودشان پروژههای نوآورانه را راهاندازی کنند. در این موارد، دانشگاهها تمرکز خود را بر
برای تبدیل شدن به یک برنامهنویس ماهر، بهتر است پس از اتمام دورههای تحصیلی، خودآموزی و مشارکت در پروژههای عملی در صنعت را نیز در نظر بگیرید.
اگر شما میخواید به یک برنامه نویس سایت یه همون طراح سایت تبدیل شوید میتوند از این آموزش html,css حرفه ای برای اولین قدم شروع کنید