قواعد نام گذاری در برنامه نویسی که باید بلد باشید !!

قواعد نام‌گذاری در برنامه‌نویسی مجموعه‌ای از قوانین و توصیه‌ها هستند که برای انتخاب نام‌های متغیرها، توابع، کلاس‌ها و سایر اجزای برنامه استفاده می‌شود. این قواعد به منظور افزایش خوانایی و قابلیت درک برنامه و همچنین افزایش قابلیت نگهداری و تغییرپذیری کد استفاده می‌شوند. در زیر تعدادی از قواعد نام‌گذاری رایج در برنامه‌نویسی آورده شده است:

۱. استفاده از نام‌های معنادار: نام‌های انتخاب شده باید معنای مشخصی داشته باشند و به خواننده کمک کنند تا مفهوم و کاربرد متغیر یا تابع را درک کند.

۲. استفاده از حروف کوچک و بزرگ: در برخی زبان‌های برنامه‌نویسی، تفاوت بین حروف کوچک و بزرگ در نام‌ها تشخیص داده می‌شود. بنابراین، استفاده از حروف بزرگ در ابتدای نام‌ها برای نام‌گذاری کلاس‌ها و توابع معمول است.

۳. استفاده از نام‌های خودگویا: نام‌هایی که خودگویانه هستند و مفهوم و کاربرد متغیر یا تابع را به خوبی توصیف می‌کنند، مورد ترجیح هستند. به عنوان مثال، در برنامه‌نویسی وب، استفاده از نام‌های مانند "username"، "password"، "email" و غیره معمول است.

۴. استفاده از نام‌های کوتاه و مفهومی: ترجیحاً نام‌های کوتاه و مفهومی را برای متغیرها و توابع انتخاب کنید. این کار باعث می‌شود کد خوانا‌تر و قابل درک‌تر شود.

۵. استفاده از نام‌های Camel Case یا Snake Case: در Camel Case، کلمات در نام به هم پیوسته و هر کلمه جدید با حرف بزرگ شروع می‌شود (به عنوان مثال: myVariableName). در Snake Case، کلمات با استفاده از خط تیره جدا می‌شوند (به عنوان مثال: my_variable_name). استفاده از هر دو روش متداول است و بستگی به ترجیح شخصی و همچنین قوانین زبان برنامه‌نویسی دارد.

۶. عدم استفاده از نام‌های تک حرفی: استفاده از نام‌های تک حرفی مانند "a"، "b"، "c" و غیره بهتر است که اجتناب شود، مگر اینکه در موارد خاصی مورد نیاز باشد.

۷. عدم استفاده از کلمات کلیدی: در برنامه‌نویسی، برخی کلمات به عنوان کلمات کلیدی در نظر گرفته می‌شوند و استفاده از آن‌ها برای نام‌گذاری متغیرها و توابع مجاز نیست. به عنوان مثال، در زبان‌های برنامه‌نویسی مانند Java، "int"، "class"، "if" و غیره کلمات کلیدی هستند.

این قواعد نام‌گذاری تنها چند مورد از قواعد رایج هستند و بستگی به زبان برنامه‌نویسی و استانداردهای مورد استفاده دارد. استفاده از قواعد نام‌گذاری مناسب بهترین روش برای افزایش خوانایی و قابلیت نگهداری کد است.